بلندگو به ضخامت کاغذ!!

در هر دهه یکبار، به لطف پیشرفت در فناوری‌های پردازش صدا و دسترسی ارزان‌تر به اجزای صدای فراگیر، بلندگوها کمی فراگیرتر می‌شوند.

اما اگر بتوانید به معنای واقعی کلمه تمام دیوارهای خانه خود را به یک بلندگوی غول پیکر تبدیل کنید چه اتفاقی خواهد افتاد؟

این ممکن است فقط در سال های آینده امکان پذیر باشد. محققان MIT نوع جدیدی از بلندگوی نازک کاغذی را ساخته اند که به اندازه کافی سبک و بادوام است که می تواند به انواع سطوح متصل شود.

همه اینها شسته و رفته به نظر می رسد، اما فناوری های خیالی اگر برای تجاری سازی آن ها بسیار پیچیده و گران باشند، اهمیت چندانی ندارند. اما این بلندگوی جدید وعده این را می دهد: MIT News می گوید که کاغذ بلندگو را می توان با فرآیندی سه مرحله ای ساخت که به ظاهر ساده تر از بلندگوهای سنتی است.

در اینجا شایان ذکر است که این تجارت بلندگوی نازک کاملاً جدید نیست. درایورهای مغناطیسی و الکترواستاتیک مسطح نیز به مواد ارتعاشی نازک و مسطح متکی هستند که منجر به طراحی بلندگوهای باریک غیرمعمول می شود.

اما حتی موادی که در مقاله MIT توضیح داده شده است بی سابقه نیست: بلندگوها از پلی وینیلیدین فلوراید (PVDF) استفاده می کنند که دارای خواص پیزوالکتریک است و حداقل از دهه 70 برای بلندگوها استفاده شده است.

به طور سنتی، بلندگوهای PVDF با چالش‌های طراحی متعددی روبرو بوده‌اند که مانع از دوام تجاری آن‌ها می‌شود، از جمله دوام مشکل و پاسخ فرکانسی محدود. آنها همچنین به یک ساختار حمایتی مستحکم نیاز داشتند و در نهایت مزیت زیادی نسبت به رانندگان سنتی نداشتند.

به نظر می رسد نوآوری اصلی MIT در اینجا در تقویت مواد با تغییر شکل آن باشد. یک لایه سوراخ‌دار از پلاستیک PET روی ورق PVDF اعمال می‌شود، که وقتی با حرارت در خلاء پردازش می‌شود باعث می‌شود PVDF از سوراخ‌ها فشرده شود و تعداد بی‌شماری گنبد کوچک ایجاد شود.

این شبیه به پوشش حباب‌دار فوق‌العاده کوچکی است که می‌تواند چیزی فراتر از یک صدای انفجار تولید کند.

به جای ارتعاش ساده کل ورق مواد PVDF به صورت هماهنگ هستند و این گنبدها هستند که ارتعاش را انجام می دهند. در همین حال، لایه‌های PET اطراف گنبدها یکپارچگی ساختاری لازم را برای مواد به منظور خم شدن و اتصال به سطوح بدون ایجاد مانع در بازتولید صدا اضافه می‌کنند.

سپس تولیدکنندگان می‌توانند با تغییر اندازه و چیدمان گنبدها، ویژگی‌های صوتی مواد را تغییر دهند، که منجر به انواع کاربردهای جالب می‌شود. گنبدها می‌توانند طوری چیده شوند که صدا را به مکان‌های خاصی در یک اتاق متمرکز کنند، در تصویربرداری اولتراسوند استفاده شوند، یا حتی «روش جدیدی برای هم زدن مواد شیمیایی ارائه کنند».

وزن و انعطاف‌پذیری مواد نیز به این معنی است که می‌توان از آن مانند کاغذ دیواری استفاده کرد. جدای از مفاهیم غوطه‌ورکننده چنین طراحی، توانایی پوشاندن مناطق بزرگ و شکل‌دهی دقیق صدا به این معنی است که از نظر تئوری می‌توانید دیوارهای خود را به سطوح حذف‌کننده نویز تبدیل کنید، عملکردی بسیار شبیه به هدفون‌های حذف نویز برای جلوگیری از فیلتر شدن صداهای بیرون به داخل خانه‌تان.

این ایده با بلندگوهای معمولی نیز کار می‌کند، اما محدودیت‌ها در موقعیت‌یابی، اساساً آن را از هر نظر عملی غیرممکن می‌کند.

مسلماً، بیشتر بلندگوهای خانگی به اندازه یک متر مربع سطوح تشعشعی ندارند – هر چه سطح تابش بزرگتر باشد، بلندگو کارآمدتر است – اما چنین بلندگوهایی آنقدر بزرگ هستند که غیرعملی هستند. بخش قانع کننده بلندگوهای PVDF این است که می توانید خانه خود – یا فضای داخلی ماشین ها و مکان های اجرا را با مواد بدون اشغال فضایی بپوشانید.

منبع: thenextweb

سایر اخبار و مقالات: مقالات